Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Ὕδρα 2011 Ἀπόδοσις Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἱερὰ Μητρόπολις Ὕδρας

 

Ὕδρα 2011 
 Ἀπόδοσις Κοιμήσεως Θεοτόκου

Ἱερὰ Μητρόπολις Ὕδρας,Σπετσῶν & Αἰγίνης




Καθεδρικὸς Ναὸς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας
Ἱερὰ Λιτάνευσις Ἀποδόσεως Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας
Κατὰ τὸν Ἑορτασμὸν τῆς Δευτέρας 22ης Αὐγούστου 2011



 



Γενικὴ Ἄποψις Λιμένος Ὕδρας κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς Ἀποδόσεως

 
 


 
Περίβολος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας



 


Ἡ Παναγία τοῦ Μαλίκη

(Πηγή: Ἱερὰ Εἰκὼν Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας – Θεομητορικὰ 2011
(Κοινοφελὲς Ἵδρυμα Ὕδρας Στυλιανοῦ & Μαρίας Βέτιμη))

«Ὀνομάζεται Παναγία τοῦ Μαλίκη ἀπὸ τὸ ἐπίθετό του δωρητῆ,ὅπως χαρακτηριστικῶς ἀναγράφεται εἷς τὸ κάτω μέρος τῆς εἰκόνος:

«Παναγία μῆτερ Θεοῦ Λόγου κόρη,εὐχᾶς δέδεξο καρδίας τεθλιμμένης ἀναξίου σου οἰκέτου δῶρον δέχου,σπουδὴ καὶ δαπάνη,Βασιλείου Μαλίκη»

Ἡ ἱερὰ εἰκόνα φέρει χρονολογία 29 Αὐγούστου 1858 καὶ εἶναι ἔργον ἀγνώστου ἱερομονάχου Ζωγράφου ἐκ Χίου,ὅπως μαρτυρεῖ καὶ ἄλλη σύντομος ἐπιγραφή:

«τῆς μερίδος δεξιὸν παραστάτην ἀναξίου μου ζωγράφου Χίου»

ὁ ὁποῖος διεμένε πλησίον της Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ στὴν Κιάφα.
Ἡ Εἰκόνα τοῦ Μαλίκη ἄνηκε ἐκ κληρονομίας εἷς τὴν Κυριακούλα σύζυγο Σταματίου Γλιάτη τὸ γένος Μαλίκη.Ἡ οἰκία ὅπου φυλασσόταν ἡ εἰκόνα ἐρειπωμένη σήμερον εὐρίσκετο μπροστὰ ἀπὸ τὸν πρῶτο ἱστορικὸ Ναὸ Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ (1640) τοῦ ἱερέως Ἀντωνίου Νέγκα Μπουρντάβερτη.Μετὰ τὸ θάνατο ὁ υἱὸς τῆς Γεώργιος Σταμάτιος Γλιάτης παρέδωσε τὴν εἰκόνα στὸν συγγενῆ της μητέρας τοῦ Νικόλαο Δρίβα, ὁ ὁποῖος δὲν δέχθηκε νὰ κρατήσει τὴν θαυματουργὸ εἰκόνα στὴν οἰκία του καὶ ἔτσι τὴν ἀφιέρωσε εἷς τὸν Καθεδρικὸν Ναὸν τῆς Παναγίας,ὅπου ἔκτοτε φυλάσσεται σὲ περίτεχνο ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι,ἔργον Φάνη Νομικοῦ καὶ δωρεὰ τῆς μακαριστῆς ἀρχοντίσσης Ἀννέζως Ε.Ραφαλιά.Ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε στὸ Μοναστήρι στὶς 09-10-1927 μὲ λιτανευτικὴ πομπή,προεξάρχοντος τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ὕδρας κυροῦ Προκοπίου τοῦ Καραμάνου.

Ὁ λαὸς τῆς ἱστορικῆς νήσου Ὕδρας περιβάλλει μὲ ἰδιαίτερη τιμὴ καὶ λατρεία τὴν θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ Μαλίκη καὶ σύμφωνα μὲ ἱστορικὲς μαρτυρίες ἡ ἱερὰ εἰκόνα μεταφερόταν στὰ σπίτια πρὸς ἁγιασμὸν καὶ εὐλογία.Ὅταν ὑπῆρχε ἀσθενὴς καὶ ἐπρόκειτο νὰ ἰαθῆ,αὐτοὶ ποὺ τὴν μετέφεραν τὴν αἰσθάνονταν ἐλαφριὰ καὶ τὸ πρόσωπο τῆς ἔλαμπε (ροδοχρουν χρῶμα), ἐνῶ ἀντιθέτως ἐὰν τοῦ ἀσθενοῦς ἡ κατάστασις ἦτο ἀνίατος ἡ εἰκόνα στοὺς μεταφορεῖς ἐβάραινε καὶ τὸ πρόσωπό της γινόταν χλωμό.Τέλος ἡ ἱερὰ εἰκόνα συντηρήθηκε ἐσχάτως,εἶναι γεμάτη ἀφιερώματα,καὶ ἑορτάζει εἷς τὴν Ἀπόδοσιν τῆς Κοιμήσεως,δηλαδὴ στὰ «Ἐννιάμερα»




Ἱερὰ Λιτάνευσις Ἀποδόσεως Κοιμήσεως Θεοτόκου.
Λιτάνευσις Ἱερῶν Εἰκόνων « Παναγία ἡ Φανερωμένη» & « Παναγία τοῦ Μαλίκη»